Türk bayrağının zincirlerle bağlandığı o çarpıcı görüntü, son günlerde zihinlerde yankılanıyor. Üzerinde “TERÖRSÜZ TÜRKİYE YALANI” yazan bu poster, sadece bir sembol değil; bir uyarı çığlığı. Bu zincirler, terörü bitirme vaadini değil, Türk ulusuna vurulmak istenen bir prangayı temsil ediyor. İhanet ve diz çöktürme stratejisi, barış kılıfı altında gizlenmiş bir tuzak olarak karşımıza çıkıyor.
Peki, bu “Terörsüz Türkiye” masalı gerçekten neyi amaçlıyor?
Gelin, bu oyunun perde arkasını birlikte inceleyelim.
Terörün Ardındaki Gerçek Amaç
“Terörsüz Türkiye” sloganı, ilk bakışta kulağa hoş gelse de gerçekte bambaşka bir niyeti gizliyor. PKK lideri Behzat Çarçel’in sözleri bu gerçeği açıkça ortaya koyuyor: “Türk Cumhuriyeti’ni zorlayacağız. Türkiye dönüşmek zorunda. Çatışmasız, şiddetsiz Türkiye ya da ‘Kurdistan’ diyelim!” Bu, terörü sona erdirmekten ziyade, Türkiye’nin birleşik yapısını parçalayarak yerine başka bir varlık kurma planı. Çarçel’in Kürtlerin “yeniden inşa edileceği” ve sözde “demokratik ulus” çerçevesinde tanımlanacağı bir vizyonu dillendirmesi, federalizm ya da konfederalizm hayalini gözler önüne seriyor.
PYD lideri Salih Müslim’in tavrı da bu tabloyu tamamlıyor. Erdoğan’ın “ümmet birliği” söylemini Osmanlı kalıntısı olarak alaya alan Müslim, federalizm veya konfederalizmden yana olduğunu net bir şekilde ifade ediyor. “Herkes özgür hissetmeli,” diyor. Ancak bu özgürlük, birliği değil, bölünmüşlüğü hedefliyor. “Terörsüz Türkiye” vaadi, PKK’nın silah bırakmasını değil, Türkiye’nin bu örgütü resmen tanımasını içeriyor.
Hakan Fidan’ın 2.000 PKK kadrosunun SDG içinde yer aldığına dair açıklaması ve Abdullah Ağar’ın 12-13 bin PKK’lının Irak’tan Suriye’ye geçtiğine dair tespiti, bu yalanı doğruluyor.
Kimler Bu Oyunun İçinde?
Bu planın arkasında yalnızca terör örgütleri yok. Uluslararası aktörler ve Türkiye’nin kendi iç dinamikleri de sahnede. ABD ve AB, PKK’ya hapishane hizmetleri karşılığında toprak vererek bu oyuna destek oluyor. İçeride ise durum daha karmaşık. AKP ve MHP, sözde “yeni milli kimlik” ve sözde “kurucu anayasa” ile ümmet birliği maskesi altında hareket ediyor. Devlet Bahçeli’nin Erdoğan’ın önünü açması, bu projeye zemin hazırlıyor; oysa Salih Müslim bu hayali bile tiye alıyor.
DEM Parti açıkça federasyon isterken, CHP ise ümmet eleştirisine takılıp asıl tehlikeyi görmezden geliyor.
Bu koalisyon—AKP, MHP, CHP ve DEM Parti—Türkiye’yi Türk-Arap-Kürt konfederasyonuna dönüştürmeyi hedefliyor. Anayasa’yı zorla ve hileyle değiştirme girişimi, PKK terörüyle “cebir”, 2017 referandumu ve “terörsüz Türkiye” masalıyla “hile” olarak işliyor. Nihai amaç, Türk Cumhuriyeti’ni yıkıp yerine yeni bir devlet ve millet yapısı kurmak. Üstelik bu, devletin kendi gücüyle hayata geçirilmeye çalışılıyor.
Tiyatro ve Gerçek
Özdemir Paşa’nın İngilizlere karşı kullanılan bir mağarada 30 silah yakması, sembolik bir şov,, bunu hepimiz biliyoruz. Oysa PKK, silahlarını YPG’ye devrederken bizden bu küresel tiyatro inanmamız bekleniyor. Bu uzun geçmişe dayanan, süreklilik arz eden çelişkili ama bizce net olan Sevr projesi, sözde halkı uyandırma çağrısı yapıyor. Hangi halkı neye çağırıyor. Osmanlıya karşı ayaklanan bir çizgiden ibaret bir tarihi tekerrür. 86 yıldır -tüm uyarılara rağmen- yapılan bu oyunun 12 Eylülden sonraki ilk baş mimarı Özal ve devamı bugüne kadar uzanan bir deli cesaretine dayanıyor. İsmet meclisi haddini çok ama çok aşan bir ölçüde tarihte ki yenilgisine yürüyor.
Zincirler Kırılacak
“Terörsüz Türkiye” diyenlerin hayali, Türksüz bir Türkiye. Ancak Türk milleti, bu prangaları kırmaya muktedir. Bu oyunu bozmak, hepimizin boynunun borcudur. Gelin, bu gerçeği duyalım ve duyuralım; zincirleri birlikte parçalayalım.
Yorumlar kapalı.