Amerika’nın Ermeni eli KOMİSYON masalıyla yeniden masada. Elinde cetvel, haritada yeni sınırlar çizen kibirli mimar gibi, bu kez “demokrasi” değil “normalleşme” ihraç ediyor. Eski BOP’un raflardan indirilen dosyasının güncellenmiş versiyonu olan BOKAP – Büyük Ortadoğu ve Kafkasya Projesi, aslında çok daha derin, çok daha sinsice yürütülen bir jeopolitik kurgunun yeni versiyonunun adı. 100 yıl geciktiklerini iddia ettikleri SEVR.
ABD’nin Ankara Büyükelçisi Jeffry Barrack, diplomatik dilin maskesini düşürmüş gibi açık konuşuyor: Türkiye artık sadece NATO müttefiki değil, bölgesel güvenlik mimarisinin merkezi olmalı.
Ne için?
Elbette Amerikan çıkarları için. Bunu “barış”, “iş birliği” ve “normalleşme” kelimeleriyle süsleyip satmaya çalışıyorlar. Ancak bu yeni kurgu, eski emperyal alışkanlıkların güncellenmiş bir yansımasından başka bir şey değil.
Arnavutluk’tan Kafkasya’ya Açılan Gizli Kapı
Barrack’ın gözden kaçan bir hamlesi, Arnavutluk’taki Alevi teşkilatlanması üzerinden kurduğu bağlantılarla Kafkasya’ya ulaşma stratejisi. Arnavutluk’ta Osmanlı sonrası dağınık kalan dini yapıları ve Balkanlar’daki mezhebi çatlakları istihbarat servislerinin ne denli kullandığı biliniyor. Şimdi bu yapı üzerinden hem Türkiye’nin doğusuna hem de İran’a uzanan etnik-mezhebi kanallar tekrar aktif hale getiriliyor.
Bu teşkilatlanma, sadece dini değil; etnik damarları da harekete geçiriyor. Çünkü Barrack ve arkasındaki akıl, çok iyi biliyor ki Kafkasya’yı karıştırmanın yolu Türkiye’nin doğusundan geçiyor.
Ermeni PKK’sı, Zengezur ve İki Cepheli Kuşatma
ABD’nin yeni hamlesinde kilit taşlardan biri de Ermeni PKK yapılanmasıdır. Zengezur Koridoru üzerinden Türkiye’ye temas eden bu yapı, ABD’nin bölgesel planlarına harita bazında değil, etnik bağlamda entegre ediliyor.
Ermenistan’da Batı destekli iktidarlar üzerinden kurulan diaspora ağı, artık sadece Karabağ meselesiyle ilgilenmiyor. Barrack’ın ima ettiği “yeni yapılanma”da Ermeni diyasporasının Türkiye içinde sembolik değil fiilî yönetim etkisi hedefleniyor. Yani “azınlık hakları” kılıfıyla siyasi ortaklık inşa edilmeye çalışılıyor.
Bu, sadece Türkiye’nin doğusunu değil; Kıbrıs meselesini de etkileyen bir domino zinciri. Çünkü Ermeni lobisinin Avrupa’daki en güçlü olduğu alanlardan biri Güney Kıbrıs’tır. Ermenistan, PKK ve Kıbrıs Rum kesimi arasında kurulan bağ, “Türkiye’nin iki yakasını birleştirme” değil; iki yakasını boğma planıdır.
Moskova Gücünü Kır, Ankara’yı Kullan
Bu stratejideki ironik nokta şudur: Moskova’yı zayıflatmak için Türkiye kullanılmak isteniyor. Bir zamanlar BOP’un hedefi olan Türkiye, şimdi BOKAP’ın “taşıyıcı kolonlarından biri” haline getiriliyor.
Ama bu kolonun altına öyle mayınlar yerleştirilmiş durumda ki: Terörsüz Türkiye söyleminin altına gizlenen etnik haklar açılımı, çok kimlikli bir federatif modelin tohumudur. ABD’nin yeni dönem stratejisi artık devlet kurdurmak değil, devletleri içeriden çok kimlikli hale getirerek kontrol altına almak.
Normalleşme Değil, Nötralizasyon
Abraham Anlaşmaları, İbrahim peygamberin adını taşırken bile bölgeye savaş vaat ediyor. Gazze’yi bir “dosya” olarak kapatmak isteyen zihniyetin normalleşme diye sunduğu şey, aslında İsrail’in güvenliği adına bölgenin nötralizasyonudur.
Ve Türkiye? Bu tabloda ne yazık ki hâlâ denge kurmakla övünen ama ipleri başkalarının elinde olan jeopolitik bir kukla görüntüsü veriyor.
Son olarak; BOKAP, tıpkı BOP gibi bir “medeniyet mühendisliği” projesidir. Ancak bu kez sınırlar değil, kimlikler hedefte. Barrack’ın ağzından dökülen her cümle; Türkiye’nin, Ermenistan’ın, Azerbaycan’ın ve Kıbrıs’ın aynı oyunda kullanılacağı yeni bir Amerikan satranç hamlesinin parçasıdır.
Türkiye eğer bu oyunda taş olmak istemiyorsa, önce satranç tahtasından inmelidir.
Yorumlar kapalı.