Katar’dan Binlerce Ürün Sıfır Gümrükle Girecek: 88 Sayfalık İthalat Listesi Yayınlandı!
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın imzasıyla Resmî Gazete’de yayımlanan son kararla, Katar’dan binlerce kalem ürün sıfır gümrükle Türkiye’ye ithal edilecek. Karara ekli ürün listesi tam 88 sayfayı buluyor. Gıda ürünlerinden tekstile, sanayi parçalarından elektronik eşyalara kadar yüzlerce sektörü doğrudan etkileyen bu karar, yerli üreticiyi ve milli ekonomiyi hedef alan yeni bir teslimiyet sayfası olarak değerlendiriliyor.
Ekonomik krizle boğuşan Türkiye’de, üretici kesimin boğazına basan bu ithalat dalgası, iktidarın uzun süredir izlediği “yerli ve millî” söylemini boşa düşürüyor. Yerli üretici yok sayılıyor, dışa bağımlılık siyasi tercihle derinleştiriliyor. Bu karar sadece ekonomi değil, bağımsızlık ve egemenlik ilkeleri açısından da bir kırılma noktasıdır.
100 Yıl Öncesinin Hesabını Bugün Kapatıyorlar
Bu karar, yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda tarihsel bir kırılma olarak da okunmalı. Emperyalizme karşı kazanılmış bir bağımsızlık savaşının ardından kurulan Cumhuriyet, bugün ithalat protokolleriyle teslim alınmak isteniyor. Katar gibi siyasi olarak “ortak” ilan edilen ülkelerden sıfır gümrükle ürün almak, Türk sanayisinin tasfiyesine giden yolu hızlandırmaktan başka bir anlam taşımıyor.
Limanlardan sanayiye, kurumlardan haberleşmeye kadar milli olan her şey bir bir ya özelleştirildi, ya tasfiye edildi ya da dışa bağımlılıkla işlevsizleştirildi. Ve bu süreç artık sadece iktidar partisi AKP’nin değil, MHP ve CHP’nin de sistemin tamamlayıcı unsuru hâline geldiği bir siyasal yapının ürünüdür.
Seçmen İradesi Dönüştü: Algı Yönetimiyle “Halk” Unutturuluyor
Bugün bağımsız siyaset, sosyal devlet ve ulusal egemenlik gibi temel ilkeler; AKP, MHP ve CHP siyasetine güç veren, ama bu güç yapılarının ardındaki ağır ve tarihî detayları göremeyen bir seçmen kitlesi nedeniyle işlevsiz hâle gelmiştir.
Algı yönetimi ve medyatik manipülasyonlarla şekillendirilen bu seçmen profili, irade sahibi halk kimliğinden uzaklaşmış, siyasal mankurtluk çizgisine itilmiştir. Otoriteye sadakat, eleştirel düşüncenin ve tarihsel hafızanın önüne geçmiştir. Bu da halkın bizzat kendi eliyle, kendi geleceğini tasfiye etmesine yol açan en tehlikeli aşamadır.
Bu Bir Tesadüf Değil, Bir Tercihtir
Türkiye’nin üretim gücünü baltalayan kararlar ne ekonomik zorunluluk ne de teknik gereklilikle açıklanabilir. Bu bir siyasi tercihtir; üreten değil, tüketen bir Türkiye yaratma tercihidir. Ve bu tercih, her yeni kararnameyle daha da kurumsallaşmaktadır.
Artık mesele sadece bir hükümet politikası değil, bir rejim ve sistem meselesidir. Bu sistem, halkı yoksullaştıran, ülkeyi bağımlılaştıran ve halkı halk olmaktan çıkararak kitleler hâlinde güdülebilir hâle getiren bir yapıdır.
Ve bu sistemin her yeni kararıyla birlikte, milli ekonomiye, toplumsal bilince ve ulusal egemenliğe vurulan darbe derinleşmektedir.
Yorumlar kapalı.