Bugün buradan bir kez daha ilan ediyorum: Türkiye Cumhuriyeti’nin kapısı, kendine “ekümenik merkez” payesi biçen hiçbir yapıya açılmaz. Bu topraklarda egemenlik yalnızca Türk milletinindir. Ne bir papanın, ne bir patriğin, ne de geçmişten kalan imtiyaz hayallerinin üzerinde dolaştığı bir vesayet sistemi kabul edilemez.
Yüzyıllardır dünya siyasetine yön veren bazı güçler, kendilerine “manevi rehber” unvanı takarak milletlerin iradesinin üstüne çıkmaya çalıştı. Ama tarih, bu oyunların hepsini çöpe atmıştır. Bugün o eski düzenin savunucuları, ister Papa olsun ister Fener Rum Patriği Bartholomeos, Türkiye’ye ve Türk milletine denk bir otorite atfetme ısrarındadır. Bu ısrarı dün reddettik, bugün reddediyoruz, yarın da reddedeceğiz.
Laiklik bu devletin omurgasıdır. İnanç özgürlüğünü korur, fakat hiçbir inanç kurumuna siyasal ya da hukuki üstünlük tanımaz. Kim hangi cübbeyi giyerse giysin, hangi dış otoriteye yaslanırsa yaslansın, Türkiye Cumhuriyeti’nin üzerinde başka bir güç vehmetmek anayasamıza, devlet geleneğimize ve millet iradesine meydan okumaktır.
Tarih bize şunu öğretti: “Uluslararası dini otorite” söylemleri çoğu zaman siyasetin başka bir kapıdan içeri sızma teşebbüsüdür. Osmanlı’da Fatih Sultan Mehmet patrikhaneye ibadet özgürlüğü tanımış, fakat otoritesini devlet hukukuna bağlamıştır. Cumhuriyet ile birlikte Lozan’da konu nihai şekilde kapanmıştır. Patrikhane yalnızca Türkiye’deki cemaate hizmet eden bir dini kurumdur. Bunun dışındaki her iddia hem geçersizdir hem de tehlikelidir.
Bugün “ekümeniklik” adıyla gündeme getirilen söylem, masum bir teolojik tartışma değil, uluslararası bir siyasi girişimdir. Biz ise bu girişimleri net şekilde görüyor ve gereken cevabı aynı netlikte veriyoruz. Bu ülkenin üzerinde gölgesini düşürmeye çalışan herkes bilsin ki karşısında yalnızca bir hükümeti değil, bin yıllık devlet aklını ve tarihini yazmış bir milleti bulacaktır.
Gerçek çok basittir: Bu topraklarda tek bir otorite vardır. Türk milleti ve onun iradesi. Dün böyleydi, bugün böyle, yarın da böyle olacaktır.
Bu bir tehdit değil, bir devlet duruşudur. Bu bir öfke değil, bir egemenlik ilanıdır.
Yorumlar kapalı.