Bugün içinde bulunduğumuz dönem, dünyanın hem ekonomik hem de teknolojik açıdan en keskin dönüşümlerinden birine sahne oluyor. Yapay zekâ, biyoteknoloji, savunma sanayiindeki atılımlar, uzay teknolojileri ve yenilenebilir enerji gibi alanlar ülkelerin kaderlerini belirlerken, bu dönüşümün gerisinde kalan milletlerin geleceğe dair söz hakkı kalmıyor. Tam da bu noktada meslek liseleri, Türk milletinin en önemli kalkınma hamlelerinden biri olarak öne çıkıyor. Çünkü bu okullar, yalnızca gençlere bir meslek öğretmekle kalmıyor; aynı zamanda ülkenin üretim damarlarını besleyen nitelikli insan gücünü yetiştiriyor. Bir devletin bağımsızlığının yalnızca siyasette ya da diplomaside değil, üretimde, teknolojide, hatta gündelik hayatta bile şekillendiği düşünülürse, meslek liselerinin üstlendiği rolün stratejik değeri çok daha açık biçimde anlaşılır.
Geçmişte özelleştirmelerle ve yanlış eğitim politikalarıyla köreltilmiş olan üretim damarlarının yeniden canlanması, bugün meslek liselerinin toplumdaki yerinin doğru konumlandırılmasına bağlıdır. Fabrikaların, atölyelerin, tersanelerin ve savunma sanayi tesislerinin içindeki makinelere can veren, onlara ruh katan insan gücü bu okullardan yetişir. Bu bağlamda meslek liseleri yalnızca bir okul değil, aynı zamanda ülkenin geleceğini inşa eden birer stratejik merkezdir. Dünyanın gelişmiş ülkelerinde de bu anlayışa dair örnekler görmek mümkündür. Almanya’nın meşhur “dual eğitim sistemi” ile sanayi devrimindeki gücünü hâlâ ayakta tutması, Japonya’nın mesleki eğitimi disiplin ve yenilikçilikle birleştirerek küresel rekabette öne çıkması, meslek liselerinin devletlerin kaderindeki belirleyici etkisini ispat eder niteliktedir. Türkiye de benzer bir iradeyi ortaya koymak zorundadır.
Bugün geleceğin mesleklerine baktığımızda, yazılım mühendisliği, siber güvenlik uzmanlığı, robotik teknolojiler, yapay zekâ destekli tasarım, biyomedikal cihaz üretimi, yenilenebilir enerji teknisyenliği ve hatta insansız hava araçları teknolojisi gibi alanların öne çıktığını görüyoruz. Ancak bu alanlarda yalnızca üniversite mezunlarının değil, uygulamaya dayalı yetkinlikleri olan teknisyenlerin, ara eleman değil “asıl eleman”ların varlığı hayati öneme sahiptir. Bir insansız hava aracını tasarlayan mühendis, onu gerçeğe dönüştüren teknisyenle yan yanadır. Bir yapay zekâ yazılımı geliştiren programcı, o yazılımı üretim hattına entegre eden meslek lisesi mezunu teknik elemanla tamamlanır. Bu denge bozulduğunda ülke kendi kanatlarını kırar. Dolayısıyla meslek liseleri, yalnızca bugünün değil, geleceğin de mesleklerini şekillendiren köprülerdir.
Türk milletinin bağımsızlığı, tarih boyunca üretme iradesiyle anlam kazanmıştır. Atatürk’ün “siyasi ve askeri zaferler ne kadar büyük olursa olsun, ekonomik zaferlerle taçlandırılmazsa kazanılan zaferler kalıcı olamaz” sözü, bugün meslek liselerinin misyonunu özetler niteliktedir. Çünkü bir ülkenin kendi tankını, kendi uçağını, kendi yazılımını ve hatta kendi tarım teknolojisini üretebilmesi, bu alanlarda alın teri döken, becerisiyle öne çıkan genç kuşaklara bağlıdır. İşte bu gençler meslek liselerinde yetişmektedir. Bu okulları yalnızca alt kademede bir eğitim kurumu olarak görmek, milletin ufkunu daraltmak demektir. Oysa meslek liseleri, Türkiye’nin yeniden ayağa kalkışının, üretim devriminin ve kalkınma hamlesinin tam kalbinde yer almaktadır.
Bugün yapılması gereken, bu okullara olan bakışı kökten değiştirmek, onları geleceğin en stratejik kurumları olarak desteklemek ve her bir öğrencisini ülkenin bağımsızlığına katkı sunan bir kahraman olarak görmekten geçer. Çünkü meslek liseleri, Türk milletinin ekonomik bağımsızlık mücadelesinin en ön saflarında yer almaktadır. Onların ihmal edilmesi, yalnızca eğitim sistemini değil, aynı zamanda üretim gücünü, kalkınmayı ve devletin gelecekteki varlığını da zayıflatır. Buna karşılık doğru bir vizyonla güçlendirilen meslek liseleri, Türkiye’yi yalnızca bölgesinde değil, küresel ölçekte de bağımsız ve güçlü kılacak en büyük kalkınma hamlesi olacaktır.
Yorumlar kapalı.