Bugün sokakta oynayan, okul sıralarında oturan, hayaller kuran çocuklar… Onlar, sadece ailelerinin değil; bir milletin geleceğidir. Mustafa Kemal Atatürk, “Bütün ümidim gençliktedir” derken, bu ülkenin yarınını işte onlara emanet ediyordu.
Peki biz, o emanete ne kadar sahip çıkıyoruz?
Dünya artık bambaşka bir hızda dönüyor. Yapay zekâ, uzay araştırmaları, yenilenebilir enerji, genetik mühendislik… Geleceğin Türk çocukları, işte bu teknolojilerin şekillendirdiği bir dünyada yaşayacak. Onları yalnızca sınavlara hazırlamak yetmez; yarını inşa edecek zihinsel güce, özgüvene ve milli kimliğe hazırlamak zorundayız.
Unutmayalım ki bilgi tek başına yeterli değildir. O bilginin, sağlam bir ahlak, derin bir milli bilinç ve evrensel bir vizyonla birleşmesi gerekir. Kendi dilini, tarihini ve kültürünü bilmeyen bir nesil; geleceğin teknolojisini bile yönetemez.
Türk çocuğu, ecdadının azmini bilmeli, bayrağının anlamını kavramalı, bağımsızlığın bedelini hissetmeli… Ama aynı zamanda dünyaya açık, yeniliğe meraklı, eleştirel düşünebilen bir birey olmalı. Çünkü yarın, sadece güçlü ekonomilerin değil; güçlü fikirlerin dünyası olacak.
Bugün biz yetişkinler, bu çocuklara ne verirsek; yarının Türkiye’si o olacak. Onlara bilimle yoğrulmuş bir akıl, vicdanla aydınlanmış bir yürek, millet sevgisiyle dolu bir ruh verirsek; emin olun ki yüz yıl sonra bile Türk milleti sadece var olmayacak, aynı zamanda dünyaya yön veren bir millet olarak anılacak.
Gelecek, hazır bir hediye değil… Çocuklarımızın ellerinde yoğrulacak bir emek, bir inanç, bir hayal. Ve o ellerin üstünde, hilal ve yıldızdan başka bir sembol olmayacak…
İyi bir hafta geçirmenİz dileğiyle, esenlikler diliyorum.
Yorumlar kapalı.