Annelerin Omzundaki Yük: Vatan ve Gelecek
“Rüyalara giden yol, Türk kalabilenlerin cesaretinden geçer” demiştik ilk bölümde…Şimdi o cesaretin ana ocağında doğduğunu, ninnilerle beslendiğini, anaların yüreğinde filizlendiğini hatırlama vaktidir.
Zira bu topraklarda “anne” olmak, sadece çocuk büyütmek değil; bir milletin geleceğine bekçilik etmektir. Her beşikte bir istikbal, her omuzda bir vatan yükü vardır. Ve o yük ne kalemle ölçülür ne kantarla… O yük, yalnızca Türk kadınının yüreğiyle taşınır.
İkinci bölümde, Türk kadınının, özellikle Türk annesinin, evladına sadece süt değil, şuur verdiği gerçeğine eğiliyoruz. Çünkü geleceğin Türk’ü, ancak Türk kadınının gözyaşıyla yoğrulmuşsa Türk kalabilir.
Bu yazı, gözlerden saklanan hakikati gün yüzüne çıkarıyor: Vatanı doğuran rahim, Türk annesidir.
Annelerin Omzundaki Yük: Vatan ve Gelecek
Her sabah uyanır uyanmaz, yüzüme vuran ilk ışık kadar keskin bir gerçek var içimde: Bu toprakların çocuklarını yetiştirmek, sadece bir anne olmak değildir. Bu, vatanı omuzlarında taşıyanların kaderidir. Anneleriz biz; yalnızca bebek bezi değil, tarih paketi taşırız.
Her evladın kalbinde, annesinin umutları vardır. Ama bizim çocuklarımızın umutları, saraylarda değil, yıpranmış okul sıralarında büyüyor. Ve ne yazık ki, kimliğiyle oynamaya çalışan eller, bu umutları çalıyor.
“Türküm” demek artık bazıları için suçmuş gibi lanse ediliyor. Lakin biz anneler, o kelimenin gücünü biliriz; o kelimeyi çocuklarımızın dilinde yankılandırmak bizim kutsal vazifemizdir.
Yürekten söylüyorum: Vatanın yükü hafif değildir. Geceleri uykusuz kalmak, çocuklarımızın yalanlarla değil, gerçeklerle büyümesini sağlamak; bizlerin alnında yazan bir sorumluluktur. Çünkü biz biliyoruz ki; eğer ananın yüreği direnmezse, vatanın kalbi atamaz.
Bugün gençlerimiz, çoğu zaman kimlik krizleriyle boğuşuyor. Kiminin sesi soluğu kesiliyor, kiminin değerleri hiçe sayılıyor. İşte tam da burada annelik, bir direniş biçimine dönüşür. Evde verilen eğitim, okulda yitirilen değerlerin telafisidir aslında.
Ve unutmayalım, tarih boyunca Türk kadını; zorluklar karşısında eğilmemiş, kırılmamış, hatta yıkılmaktan öte dimdik durmuş; vatan için canını seve seve vermiştir. Bu milletin var oluşu, anaların gözyaşlarında saklıdır.
Biz kadınlar, omuzlarımızdaki yükü taşıdıkça, bu millet dimdik duracak. Her yavrunun yüreğine Türk’ün ruhunu nakşettikçe, bu vatan asla düşmez. Bu yüzden, annelerin uyanık olması, gözünü kırpmaması gerekiyor.
Soru sormak zorundayız: Çocuklarımızı neye emanet ediyoruz?
Kimler, hangi oyunlarla milletimizin geleceğini çalıyor?
Gelin birlikte haykıralım: Anneler susarsa, vatan ağlar!
Ve biz, Türk anneleri olarak susmayacağız. Çünkü geleceğimiz, bizim ellerimizde; ve biz onu teslim etmeyeceğiz!
“Vatan, anaların gözlerindeki ışıkla aydınlanır.”
Yorumlar kapalı.