“Barış” dediler…
Kelimenin kökü “barışmak”tan gelir, ama bu topraklarda bazıları onu “boyun eğmek” zannettiler.
Barış, adaletle mümkündür. Adaletin olmadığı yerde barış değil, teslimiyet vardır. Ve biz, bin yıllık bir millet olarak teslimiyeti değil, direnişi miras aldık.
Masaya Oturmuşlar…
Bir masa kurmuşlar. Üzerinde beyaz örtü, altında kara hesap. Bir yanda şehit analarının sessiz çığlığı, öte yanda diplomasi maskesi takmış kifayetsiz muhterisler.
O masa bir barış sofrası değil; vatanın alın teriyle kurulmuş bir namus meydanıdır. Oraya hain oturamaz, çünkü o masaya oturmak, bu millete diz çöktürmek demektir. Bizim için masa yoktur, cephe vardır. Kalemimiz bile süngü gibidir; satırlarımızda kelime değil, karakter vardır.
Çözüm mü Dediniz?
Çözüm bu toprakların harcında gizlidir: Bir Türk’ün yüreği, bin “süreçten” daha köklü bir çözümdür.
Çünkü biz biliriz… Devlet dediğin; tavizle değil, şehidin kanıyla mühürlenir. Barış dedikleri, bir milleti unutmaya zorlayan uyuşturucudur bazen. Ama biz unutmuyoruz. Bizim hafızamız, dağların gölgesi kadar kalıcıdır.
Bebek Katiline Mektup mu?
Mektup yazmışlar, diyalog demişler… Oysa o mektupların satır aralarından kan kokusu sızıyordu. Bazıları “kandil”de aydınlık ararken, biz “Kandil Dağı”ndan gelen karanlığın ne olduğunu biliyorduk.
O katil, sadece bir insan değil; bir ideolojinin, bir bölünmenin, bir ihanet felsefesinin sembolüdür. Ve biz, sembolleri değil, şehitlerin ismini taşırız gönlümüzde.
Bizim Kucağımız Bayrağa Aittir!
Türk milliyetçiliği bir slogan değildir. Bir duruştur, bir vakar hâlidir. Bizim yeminimiz, ezan sesinde; bizim andımız, toprakla karışmış alın terindedir. Kimse bizden kucaklaşma beklemesin. Bizim kucağımız, vatan evlatlarına; omuzlarımız, şehit tabutlarına ayrılmıştır. Bizim sevgimiz bayrak gibi; yeri geldiğinde dalgalanır, yeri geldiğinde siper olur.
Terörist Teröristtir!
İsmini değiştirsen de, dilini yumuşatsan da fark etmez. Zehir, altın kasede sunulsa bile zehirdir. Terörist, insan kisvesi giymiş ihanet biçimidir. Bizim için mesele ideolojik değil, ontolojik bir meseledir: Bu topraklarda hain, sadece yanlış düşünmez; yanlış doğar.
Ve unutmayın…
Türk, teröristle değil, tarihle kucaklaşır. Çünkü bilir ki, bir kez eğilen baş bir daha doğrulmaz. Bu yüzden biz eğilmeyiz. Bizim alnımızda secde izi vardır, boyunduruk değil.
Türk Milliyetçisi Bir Kalem
(“Vatan bir toprak parçası değil, ahlakın vücut bulmuş hâlidir.”)
Yorumlar kapalı.