Tribünden Yükselen Ses: Bu Bir Futbol Maçı Değil, Milli Hafızadır.

Bazen bir futbol maçı sadece futbol değildir.

Bazen tribünlerden yükselen ses, doksan dakikaya sığmaz.

Çünkü bazı sesler skorla değil, hafızayla ilgilidir.

Bursa’da oynanan maçta tribünlerden yükselen tepkiler, kimileri için rahatsız edici, kimileri için düşündürücüydü. Oysa yaşanan şey, sadece bir anlık taşkınlık değil; uzun süredir biriken toplumsal duyarlılıkların dışavurumuydu.

Tribünler, bu ülkede her zaman sadece futbolun mekânı olmadı. Kimi zaman sevinç, kimi zaman hüzün, kimi zaman da toplumsal refleksler orada kendine yer buldu. Bursaspor tribünlerinde duyulan ses de tam olarak bu bağlamda okunmalı.

TRİBÜNLER VE TOPLUMSAL DUYARLILIK

Elbette spor, birleştirici olmalıdır. Kimse tribünlerde gerilim, kırıcı dil ya da ayrıştırıcı söylem istemez. Ancak şunu da görmezden gelemeyiz: Tribünler, toplumun aynasıdır. Toplumda konuşulan, tartışılan, hissedilen ne varsa, bir şekilde tribünlere yansır.

Bursaspor tribünlerinden yükselen tepkiler; ülkenin birlik duygusu, ortak hafızası ve geçmişten gelen hassasiyetleriyle ilgilidir. Bu tepkileri anlamaya çalışmak, onaylamakla aynı şey değildir. Ama anlamadan yargılamak, meseleyi daha da yüzeysel hale getirir.

BURSASPOR VE ANADOLU GERÇEĞİ

Bursaspor, Anadolu’nun köklü kulüplerinden biridir. Şehrin sosyolojisiyle, insanının diliyle, duygusuyla şekillenmiştir. Tribünleri de bu nedenle doğrudandır; süslü değildir, filtresizdir.

Bu tribünlerde yükselen ses, çoğu zaman bir öfkenin değil; aidiyet duygusunun ifadesidir. İnsanlar, kendilerini ilgilendiren meselelerde sessiz kalmak istemediklerinde tribünleri bir kürsü olarak görür. Bu durum, yalnızca Bursa’ya özgü değildir; Türkiye’nin birçok kentinde benzer refleksler görülür.

SUSMAK MI, ANLAMAK MI?

Bugün yapılması gereken, tribünleri bütünüyle suçlamak ya da kutsamak değildir. Asıl ihtiyaç duyulan şey, bu seslerin neden yükseldiğini anlamaya çalışmaktır. Çünkü bastırılan her duygu, başka bir yerde ve başka bir biçimde yeniden ortaya çıkar.

Toplumsal barış, yalnızca sessizlikle değil; karşılıklı anlayışla mümkündür. Tribünler susturulduğunda sorun çözülmez, sadece ötelenir.

Bursaspor tribünlerinden yükselen ses, bize şunu hatırlatıyor:

Bu ülkede futbol, hayatın kendisinden ayrı değildir. Hafıza, kimlik, aidiyet ve duyarlılık; bazen bir tezahüratın içinde saklıdır.

Bu sesi anlamaya çalışmak, hem spora hem topluma daha sağlıklı bir yerden bakmayı sağlar. Çünkü mesele bağırmak değil; duyulmak istemektir.

Ve bazen tribünler, sadece futbolu değil, toplumun ruh halini anlatır.