Tarih, romantik bir masal değildir. Tarih; acıtan, öğreten ve tekrar eden bir hafızadır. O hafıza bize tek bir cümleyi defalarca fısıldadı, biz bazen duymazdan geldik:
Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur.
Bugün adına “BOP” denilen, ambalajı demokrasi, içeriği parçalanma olan proje; sınırlarımızdan önce zihnimizi hedef aldı. Haritalar cetvelle çizilmedi yalnızca, kelimelerle, kavramlarla, kimliklerle yeniden tasarlandı. “Özgürlük” dediler, devletler çöktü. “İnsan hakları” dediler, milletler kan kaybetti. “Ilımlı” dediler, ülkeler mezhep fay hatlarına bölündü.
Atatürk bu oyunu yüz yıl önce gördü.
Bir milletin, kendi kuvvetine dayanmadan varlığını ve bağımsızlığını koruyamayacağını açıkça söyledi. Çünkü emperyalizm, güçlü milletleri değil; birliğini kaybetmiş toplumları hedef alır.
Bugün Türkiye’ye bakın.
Aynı fabrikada çalışan işçi birbirine düşman,
aynı bayrağın altında yaşayanlar birbirini “öteki” ilan ediyor,
aynı acıya ağlaması gerekenler farklı kamplara savruluyor.
İşte emperyalizmin asıl başarısı burada başlar.
Tankla değil, zihinle gelir.
Topla değil, ayrıştırmayla yıkar.
Oysa Kurtuluş Savaşı’nı kazanan şey; silah üstünlüğü değil, iç cepheydi.
Cephede mermi bitse de irade bitmedi.
Açlık vardı ama teslimiyet yoktu.
Çünkü millet, millet olduğunu hatırlamıştı.
Bugün ihtiyacımız olan şey; hamaset değil.
Bayrak üzerinden kavga değil.
Gerçek milliyetçilik; birliğini koruyabilmektir.
Gerçek milliyetçilik; işçinin alın terini, askerin onurunu, kadının emeğini, gencin umudunu aynı potada tutabilmektir.
BOP’un karşısında durmak; sadece dış politik bir tavır değildir.
Bu, içte sağlam durma meselesidir.
Aynı sofraya oturabilme,
aynı geleceği savunabilme meselesidir.
Unutulmamalıdır:
Emperyalizm önce içeride çatlak arar.
O çatlak büyürse, dış müdahale sadece formalite olur.
Bu yüzden bugün;
Türk’ün Türk’ten başka dostu olmadığını yeniden hatırlamak zorundayız.
Bu bir slogan değil, tarihsel bir tespittir.
Ve yine Atatürk’ün dediği gibi:
Egemenlik; bir zümreye, bir güce ya da bir projeye değil, kayıtsız şartsız millete aittir.
İç cephe sağlam değilse, dışarıda kazanılacak hiçbir zafer yoktur.
Ve bu ülke, ancak birlikte direnirse bağımsız kalır.
Yorumlar kapalı.