Uzun yıllar Türk Silahlı Kuvvetleri saflarında onurla görev yapmış, üniformasını milletin bağımsızlığına adayan kahraman astsubaylarımız bugün sivil kimlikleriyle yine aynı mücadeleyi sürdürüyorlar.
Ama bu kez ellerinde silah değil, bilgi, tecrübe, vatan sevgisi ve milli bilinç var.
Bir araya gelerek oluşturdukları yeni birlik, siyasetten sanata, kültürden eğitime kadar her alanda Türk milletinin sesi olma kararlılığında.
Kökü orduda, kalbi millette olan bu hareket, aslında Türkiye’nin öz benliğine dönüşünün sessiz ama kararlı bir yankısıdır.
Bu yiğit isimlerden biri de, 27 Aralık günü “Atamızın huzurundayız” diyerek Türk milletini siyaset ve STK gölgesinden uzak, sadece milli bir duruşla Anıtkabir’e davet eden, eski Özel Kuvvetler mensubu Adem Yıldız.
Hayatı boyunca görevini hakkıyla yapmış, ödüllerle, takdirlerle anılmış bir Türk subayı.
Dün bir “space” odasında yaptığı konuşma, sadece bir fikir beyanı değil, Türkiye’nin üzerinde oynanan oyunlara karşı uyanık bir duruştur. Avrupa Parlamentosu’nun Türkiye raportörü Nacho Sanchez Amor’un, Selahattin Demirtaş, Osman Kavala, Can Atalay ve Ekrem İmamoğlu’nu cezaevlerinde ziyaret edip ardından yaptığı açıklama, Türkiye’ye yönelik bir diplomatik operasyonu andırıyor.
Amor, “Türkiye’nin AB’ye giden yolu Silivri gibi yerlerden başlıyor” dedi. Bu ifade, açıkça Türkiye’nin iç hukukunu ve egemenliğini tartışmaya açan bir beyanattır.
Hukukun üstünlüğü ya da adalet vurgusu yapıyor gibi görünse de, gerçekte bu açıklama Türkiye’yi kendi içinde yeniden dizayn etme arzusunun dışa vurumudur.
Avrupa Parlamentosu’nun Türkiye’yi, Türk milletinin iradesiyle değil, cezaevleri üzerinden okumaya çalışması kabul edilemez.
Türkiye, Silivri’den değil; Sakarya’dan, Dumlupınar’dan, Anıtkabir’den anlaşılır!
İşte tam da bu yüzden Adem Yıldız gibi yürekli Türk evlatlarının sesi, Avrupa Parlamentosu’ndan daha güçlü çıkıyor.
Çünkü onlar vatanın vicdanıdır.
O konuşmasında bana da bir atıf yaparak “Kadir Uğur Yılmaz bu konuda kesin yazar” demişti.
Evet, ben yazarım. Çünkü ben bu milletin evlatlarının sesini duyurmakla görevliyim.
Ama o ışığın kaynağı ben değilim…
O ışığın kaynağı Adem Yıldız’dır, Eskişehir’de çözüm sürecine tepki gösteren trafik polisi Onur Şener’dir.
O ışığın kaynağı, meydan meydan dolaşıp “Vatan sağ olsun” diyen Pakize Akbaba anamızdır, onun nezdinde tüm şehit analarıdır.
O ışık, canını ortaya koyan İdris Tuğunmuş ve onun gibi tüm gazilerimizin yüreğinde yanmaktadır.
Dün, il başkanlarına mesaj atıp kendisini “Kuvayi Milliye” olarak tanımlayan sözde siyasi parti liderine, gerçek Kuvayi Milliye’yi hatırlatan da işte bu vatan evlatlarıdır.
Çünkü Kuvayi Milliye; bir tabelanın, bir partinin, bir sloganın adı değil; milletin kalbinde yanan bağımsızlık ateşidir.
O ateşle oynayan yanar!
Bir zamanlar bir dergide yayımlanan bir resim vardı:
Atatürk, inkılap kılıcını eline almış, dinci, komünist, çinci, maocu… yani kısacası her türden gerici zihniyetin ejderhasına karşı savaşıyordu.
İşte o resmi alıp yeniden tasvir ettirip bir AVM’de sergileyen Murat Katfar, o direniş ruhunun modern zamandaki bir hatırlatıcısıydı.
O tablo, bugün yaşadığımız dönemin de özeti:
Türk milletinin aklına, inancına, değerlerine saldıran her ejderhaya karşı dimdik duran bir halk gerçeği.
Bozkurtlar yeniden diriliyor!
Türk gençleri, Türk çocukları yeniden akın akın geliyor.
Birileri bölmeye, ayrıştırmaya, susturmaya çalıştıkça; milletin özünden çıkan ses daha da gürleşiyor.
Ve bu kez o sesin içinde siyasetin kirli hesapları değil,
Atatürk’ün askerlerinin tertemiz yeminleri var.
Bu yemin, sadece geçmişin değil, geleceğin de teminatıdır.
Gerçek Kuvayi Milliye yeniden ayağa kalkıyor!
Yorumlar kapalı.