Siyasetin Mevzisinde Kıstırılan Türk Milleti
Bir partinin miting çağrısıyla Türk milletini sokaklara dökmeye çalışmak, bir nevi sistemin ritmine ayak uydurmak, hatta onu meşrulaştırmaktır. İYİ Parti’nin Bursa mitingine yaptığı davet de bu popülist oyunlardan biridir. Evet, bu bir oyundur. Ciddiyetle ve bilinçle bakıldığında, bu mitingin ardında ne bir istiklal arayışı ne de bir milletin kurtuluş seferberliği vardır. Olsa olsa bir iki sandalye daha kapma, ekranlarda birkaç saat daha görünme arzusudur.
Milletin adıyla, milletin kutsallığıyla siyaset mühendisliği yapmak bir gelenek hâline gelmişken, bu tür mitingler “sahaya inmek” gibi gösterilse de aslında mevziden çıkamayan bir siyasetin aczini yansıtır. “İttifak” adı altında yapılan her hamle, milletin kaderini pazarlık masasının altına sıkıştırmaktan ibarettir. Müzakere değil, müsamere!
Bugünün siyasi arenası, kılıç kuşanmış değil, makasla rol biçen aktörlerle doludur. Her biri sahte bir ciddiyetle, reform edebiyatıyla, milleti mevcut rejimin kıvrımlarına ikna etmeye çalışır. Oysa Türk milleti, varlığını bu rejime entegre ederek değil, kendi öz iradesiyle, kendi irfan meclisinde karar alarak sürdürür. Bu milletin karakteri, cephe açmaktır; taviz değil, yön tayin etmektir. Bu nedenle Türk milleti için gerçek yol, miting değil; TOY’dur, Kurultay’dır.
Kurultay; ne bir salon gösterisi, ne de ekranlara servis edilen hazır metinlerdir. Kurultay; milletin aslına dönmesidir. Hakikatin tartıldığı, maskelerin düştüğü, sadece sözün değil, ruhun da tartıldığı yerin adıdır. Orada ne afiş vardır ne protokol. Orada hak vardır, hüküm vardır, istikamet vardır. O istikamet, ne bir partinin logosuyla çizilir ne de iktidar nimetleriyle terbiye edilir. Türk milletinin hakiki istikameti, kendi içinden çıkan dirayetle, kendi vicdanında yankılanan sözle tayin edilir.
Siper siyaseti; günü kurtaran, anlık alkışlarla beslenen bir siyasettir. Mevzi siyaseti ise hedefi bilen, sabırla, inatla, hakikatle yürüyen bir iradenin işidir. TOY bu iradenin ilk adımıdır. Kurultay, o iradenin ayağa kalkışıdır. Bu yüzden TOY toplanmadan, Kurultay kurulmadan atılan her adım, sistemin içinde dolanmaktan başka bir şey değildir.
Bu millet, sahte umutlara karnını doyurmaz. Bu millet, sloganla değil, fermanla ayağa kalkar. Gerçek önderlik, ekranlara çıkmakla değil, milletin yüreğine inmeyle olur. Ve bu önderlik, meydanlarda değil; Kurultay meydanında yoğrulur.
Bugün bize düşen, afişe koşmak değil; ateşe yürümektir. Kalabalık değil, kararlılık toplamaktır. Çünkü bu topraklar, gösteriyle değil; göze alınan bedelle yoğrulmuştur.
Kurultay çağrısı, bir nostalji değil; bir mecburiyettir. Kim ki milleti mitinge çağırır, o milleti sistemin kucağına oturtmaya çalışıyordur. Kim ki Kurultay der, o milletin istikbaline kefildir.
Gerisi siyasi manevra. Gerisi oyundur. Gerisi, milletin tarihine ihanettir.
Yorumlar kapalı.