Milletlerin tarihinde öyle anlar vardır ki, o anlar yalnızca bir hukuk maddesi değil, bir milletin ruhunu, varlığını ve geleceğini simgeler. Türk milleti için bu an, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün önderliğinde bağımsızlık mücadelesiyle kazanılan Cumhuriyet’in kurulması ve bu Cumhuriyet’in anayasa ile ölümsüzleştirilmesidir. Anayasamızın ilk dört maddesi ile 42–66. maddeleri, yalnızca birer hukuk hükmü değil; Türk milletinin tarihe kazınmış iradesi, şehitlerinin kanıyla yazılmış destanı, geleceğine bırakılmış ebedi vasiyetidir.
Cumhuriyetin ilanıyla birlikte milletimiz, “Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir” sözünü yalnızca bir ideal değil, devletin temeli kılmıştır. İlk dört madde, işte bu temel üzerine inşa edilmiştir. Birinci madde, Türk devletinin yönetim şeklinin Cumhuriyet olduğunu ilan ederek milletimizin zincirleri kırdığını dünyaya haykırır. İkinci madde, devletin Atatürk milliyetçiliğine bağlı, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti olduğunu belirterek milletimizin çağdaş uygarlık yolunda emin adımlarla yürüyüşünü garanti altına alır. Üçüncü madde, devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü, bayrağımızı, dilimizi, istiklal marşımızı ve başkentimizi kutsal nişaneler olarak korur. Ve dördüncü madde, bu ilkelerin değiştirilemeyeceğini, değiştirilmesinin teklif dahi edilemeyeceğini hükme bağlayarak Türk milletinin kendi varlığına ettiği yemini nesiller ötesine taşır. İşte bu yüzden ilk dört madde, Cumhuriyetin çelik direkleri, Türk milletinin ebedi varlık senedidir.
Ne var ki, bir milletin yalnızca bugünü değil, yarını da güvence altına alınmalıdır. İşte bu noktada, 42’den 66’ya kadar olan hükümler devreye girer. Eğitim ve öğretim birliğini sağlayan, Türkçeyi resmi dil ve öğretim dili kabul eden 42. madde, milletin ortak kimliğini, ortak ruhunu, ortak geleceğini simgeler. Türk ailesini koruyan hükümler, şehit kanlarıyla yoğrulmuş bu toprağın en küçük biriminden, en büyük devlet yapısına kadar bütünlüğünü garanti eder. Gençliği korumaya ve eğitmeye dair hükümler, Atatürk’ün “Bütün ümidim gençliktedir” vasiyetinin anayasa sayfalarına nakşedilmiş halidir. Vatandaşlık maddesi ise, bu topraklarda yaşayan herkesi “Türk” adıyla onurlandırarak ortak kaderimizin mühürlenmesini sağlar.
Atatürk, milletimizin varlığını yalnızca bugünün şartlarında değil, gelecek nesillerin mücadelesinde de güvence altına almak istemiştir. İlk dört madde, devletin bağımsızlığını ve bütünlüğünü garanti ederken; 42–66. maddeler, milletin kültürel varlığını, ailesini, gençliğini, vatandaşlık bilincini korur. Birlikte ele alındığında ortaya çıkan hakikat şudur: Türk milleti, hem köklerine bağlı hem de geleceğe yürüyen bir millettir. Bu yürüyüş, şehitlerinin emaneti, gazilerinin iradesi, Atatürk’ün yol göstericiliği ve anayasanın çelikten hükümleriyle güçlenmiştir.
Bugün bizlere düşen görev, bu maddeleri yalnızca kitaplarda değil, hayatın her alanında yaşatmaktır. Çünkü anayasa, halkın vicdanında yer bulmadıkça yalnızca kâğıt üzerinde kalır. Türk milleti, anayasanın bu hükümlerini kalbine kazıdığı sürece; bu topraklarda ne bayrak iner, ne ezan diner, ne de Cumhuriyet sarsılır.
Unutulmamalıdır ki, ilk dört madde Cumhuriyetin çelik direkleri, 42–66. maddeler ise Türk milletinin geleceğini perçinleyen yol haritasıdır. Bu iki unsur bir arada oldukça, Türk milleti varlığını sonsuza kadar sürdürecek, Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.
Yorumlar kapalı.