Son yıllarda bir moda çıktı: Türk’e saldırmak artık bir meziyet sayılıyor.
Kimisi ekranlardan, kimisi tweet’lerden, kimisi de kinini “özgürlük” ambalajıyla pazarlıyor.
Ama dikkat edin hiçbiri tesadüf değil.
Bu, zihinlerde yürütülen bir savaş.
Kurşun değil, kelimeyle vuruyorlar artık.
Eskiden cephede alınan mevziler, bugün sosyal medyada alınmaya çalışılıyor.
Tank yok, tüfek yok; ama bir “etiket” atıyorlar, milyon kişiyi bir anda karıştırıyor.
Kavramları tersyüz ediyorlar.
Vatanseveri “faşist”, hainliği “ifade özgürlüğü” diye sunuyorlar.
Ve biz, her defasında aynı refleksle tepki veriyoruz: kızıyoruz, öfkeleniyoruz, cevap yazıyoruz.
Sonra?
Onlar istediklerini alıyorlar: gündemi ve duygularımızı.
Oysa bu bir stratejidir.
Provokasyonla başlar, normalleştirmeyle biter.
Bir gün “Türklük ırkçılık değildir” dediğin için linç edilir,
Ertesi gün “vatan” dediğinde “milliyetçi trol” diye yaftalanırsın.
İşin ironisi: seni vatansever olduğun için suçlayanların çoğu, bu topraklarda özgürce yaşamayı o vatanseverlerin fedakârlığına borçludur.
Türk milleti, bin yıldır her cephede aynı oyunu gördü.
Sadece silah değişti.
Artık cephe, ekran; mermi, manipülasyon.
Ama amaç aynı: Türk’ü yormak, inancını aşındırmak, birliğini dağıtmak.
Bizi birbirimize düşürmek, kendi kimliğimizden şüphe ettirmek.
Bizim uyanmamız gereken yer tam da burası.
Çünkü düşman bazen karşında değil, ekranında olur.
Ve “normalleştirme” dedikleri şey, sessiz bir işgaldir:
Önce zihni işgal eder, sonra dili, sonra kimliği.
Unutmayın…
Bizim kavgamız nefretle değil, farkındalıkla verilir.
Türk’ün öfkesi yıkar, ama bilinci kurtarır.
O yüzden artık öfkeyle değil, akılla direneceğiz.
Kalemle, bilgiyle, sabırla.
Çünkü Türk, sabrını yitirdiğinde sadece düşman değil, tarih bile titrer.
Uyan Türk!
Bu çağın savaşı tüfekle değil, algıyla veriliyor.
Ve en büyük zafer, duygularını kontrol edebilenindir.
Kışkırtmalara değil, aklına sarıl.
Çünkü tarih bir kez daha yazılıyor
Ve biz, o tarihin seyircisi değil, sahibi olacağız.
#NEMUTLUTÜRKÜMDİYENE
#HainsizTürkiye
Yorumlar kapalı.